Ordynariat misyjny
św. Apostoła Macieja
Narodowy Kościół Katolicki
Czekamy na Ciebie!
"Nie lękaj się, wierz tylko."
— Mk 5,36

LIST PASTERSKI NA WIELKANOC
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,
Nie ma większej nocy niż ta, która ogarnęła świat, gdy kamień zamknął wejście do grobu. Nie ma większej ciszy niż ta, która zapadła po ostatnim tchnieniu Ukrzyżowanego. Nie ma większej ciemności niż ta, która zdawała się triumfować, gdy Ten, który jest Światłością, został pogrążony w cieniu śmierci.
Ale oto dziś, w tej jednej chwili, ciemność zostaje rozbita.
Oto noc zamienia się w poranek, cisza w śpiew, śmierć w życie.
Grób, który miał być końcem, staje się bramą.
A w sercu tej tajemnicy wybrzmiewa jedno słowo, które jest początkiem nowego stworzenia:
„Zmartwychwstał!”
Noc Paschalna – Przejście przez Morze Śmierci
Wielkanoc jest nie tylko świętem. Wielkanoc jest Paschą – Przejściem. To wyjście ze starego życia, przejście przez ciemność, zanurzenie się w śmierci po to, by narodzić się na nowo.
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, stanął wobec niemożliwego – morze przed nim, armia faraona za nim. Wydawało się, że nie ma drogi. Ale oto wody rozstąpiły się, tworząc ścieżkę przez chaos.
To był obraz tego, co miało się wydarzyć w tej Nocy.
Chrystus stanął na brzegu śmierci. Za Nim ludzkość przygnieciona ciężarem grzechu. Przed Nim – otchłań, której nikt nie mógł przekroczyć.
Ale oto On wchodzi w tę otchłań, rozdziera ciemność, otwiera drogę przez śmierć.
I my, ochrzczeni w Jego śmierci, idziemy za Nim.
Bo chrześcijaństwo nie jest tylko systemem wierzeń. Chrześcijaństwo to Pascha – to przejście. To rzeczywistość, w której umiera stare, aby mogło narodzić się nowe.
Wcielenie, Krzyż, Zmartwychwstanie – Jedna Tajemnica
Nie można zrozumieć Zmartwychwstania, jeśli oddzieli się je od Krzyża. I nie można zrozumieć Krzyża, jeśli nie zobaczy się go w świetle Wcielenia.
Bóg, który stał się człowiekiem, przyjął na siebie całą rzeczywistość naszego istnienia – aż do końca, aż po grób.
Ale oto teraz ten grób jest pusty.
Nie dlatego, że śmierć nie była prawdziwa, ale dlatego, że została pokonana.
Nie dlatego, że Chrystus uniknął cierpienia, ale dlatego, że wszedł w nie do samego dna – i je przemienił.
Nie dlatego, że Bóg sprzeciwił się prawom natury, ale dlatego, że objawił naturę nowego stworzenia.
Bo oto teraz w Nim człowieczeństwo zostaje podniesione. To, co śmiertelne, staje się nieśmiertelne. To, co przemijające, zostaje zanurzone w wieczności.
I jeśli On zmartwychwstał – to i my powstaniemy.
Chrystus żyje – Co to oznacza dla nas?
Jeśli prawdą jest, że Chrystus zmartwychwstał, to nic nie może pozostać takie samo.
- Nie możemy już żyć tak, jakby śmierć miała ostatnie słowo.
- Nie możemy już się bać, jakby ciemność miała zwyciężyć światło.
- Nie możemy już zwlekać, jakby życie było tylko tu i teraz.
Bo jeśli On żyje, to życie nie jest absurdem, ale drogą.
Jeśli On żyje, to ból nie jest końcem, ale początkiem uzdrowienia.
Jeśli On żyje, to miłość jest silniejsza niż nienawiść, a przebaczenie większe niż grzech.
Wielkanoc to nie tylko dzień w kalendarzu. To wezwanie.
Czy żyjesz jak człowiek zmartwychwstania?
Czy pozwalasz, by światło zwyciężyło w tobie ciemność?
Czy podejmujesz decyzje, które prowadzą ku życiu, a nie ku śmierci?
Czy pozwalasz Chrystusowi zmartwychwstać w tobie?
Bo jeśli On powstał z martwych, to i ty możesz powstać.
Nie tylko po śmierci, ale już dziś – z grobu swojego lęku, z ciemności swojego grzechu, z paraliżu zwątpienia.
Zmartwychwstanie zaczyna się teraz.
Kościół – Wspólnota Zmartwychwstania
W tradycji starokatolickiej Wielkanoc jest także świętem Kościoła jako wspólnoty paschalnej.
Kościół nie istnieje, aby podtrzymywać tradycję. Kościół istnieje, bo pusty grób jest faktem.
Nie jesteśmy wspólnotą pamięci, ale wspólnotą obecności.
Nie żyjemy tylko według nauk Mistrza, ale jesteśmy zanurzeni w życie Zmartwychwstałego.
I dlatego każda Eucharystia jest Paschą.
Każde zgromadzenie wiernych jest miejscem Jego obecności.
Każdy chrzest jest wejściem w Jego śmierć i Jego zmartwychwstanie.
Bo Kościół to nie budynek. Kościół to ludzie, którzy uwierzyli, że Chrystus żyje – i dlatego sami zaczynają żyć inaczej.
Stań się Świadkiem Paschy
Drodzy Bracia i Siostry,
Wielkanoc nie jest opowieścią. Jest rzeczywistością.
To święto nie kończy się jutro. Ono dopiero się zaczyna.
Bo pusty grób nie jest zakończeniem – jest początkiem.
Dlatego nie wracaj do życia tak, jakby nic się nie stało.
Nie pozwól, by twoja wiara była tylko teorią.
Niech twoje życie stanie się dowodem, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał.
Idź i żyj tak, aby inni mogli zobaczyć, że śmierć nie ma już władzy.
Idź i żyj tak, aby światło Paschy zapłonęło w twoim sercu i nigdy nie zgasło.
Idź i żyj tak, aby twoje życie było znakiem, że On żyje – i że Jego miłość zwycięża.
Bo to jest prawdziwa Wielkanoc – że ty również powstaniesz.
W Chrystusie, który zmartwychwstał i żyje na wieki,
✠ bp Robert Matysiak
Zwierzchnik Narodowego Kościoła Katolickiego
Ordynariusz
Ordynariatu Misyjnego Świętego Apostoła Macieja
„Quod ubíque, quod semper, quod ab ómnibus créditum est”
św. Wincenty z Lerynu
Ordynariat Misyjny świętego Apostoła Macieja w Niemczech powstał w miejsce diecezji niemieckiej na skutek administracyjnych zmian w Narodowym Kościele Katolickim. Decyzja o przekształceniu diecezji w ordynariat miała na celu lepsze dostosowanie struktur kościelnych do potrzeb wiernych.
Ordynariat pod wezwaniem świętego Apostoła Macieja, który jest symbolem wierności i poświęcenia. Jego wybór na apostoła po zdradzie Judasza odzwierciedla wartości, które przyświecają nowej jednostce kościelnej – lojalność, oddanie i służbę Bogu oraz wspólnocie.
Narodowy Kościół Katolicki, do którego należy Ordynariat, to wspólnota chrześcijańska, która integruje tradycyjne elementy katolickie z nowoczesnym podejściem do wyzwań duszpasterskich. Dążąc do jedności chrześcijan, promuje dialog ekumeniczny i współpracę między różnymi wyznaniami.
Nowo powstały Ordynariat w Niemczech koncentruje się na organizowaniu regularnych mszy świętych, udzielaniu sakramentów oraz organizowaniu wydarzeń religijnych, które integrują polską społeczność na obczyźnie. Ważnym aspektem jego działalności jest pielęgnowanie polskich tradycji i kultury, co pomaga Polakom mieszkającym za granicą utrzymać więź z ojczyzną.
Ordynariat Misyjny świętego Apostoła Macieja wyróżnia się otwartością na potrzeby lokalnej społeczności, oferując szeroką gamę pomocy duchowej i materialnej. Podejmuje różnorodne inicjatywy edukacyjne, kulturalne i charytatywne, mające na celu budowanie wspólnoty opartej na wartościach ewangelicznych. Jego działalność ma na celu zapewnienie, że każdy wierny czuje się akceptowany i ważny.
Przekształcenie Diecezji Niemieckiej w Ordynariat Misyjny ma na celu lepsze dopasowanie struktur kościelnych do dynamicznie zmieniających się potrzeb społeczności wiernych. Dzięki temu Ordynariat może skuteczniej realizować swoje cele, oferując bardziej elastyczne i dostosowane do rzeczywistości wsparcie duchowe i duszpasterskie.
Ordynariat Misyjny świętego Apostoła Macieja, będący częścią Narodowego Kościoła Katolickiego, jest nową jednostką administracyjną, która dynamicznie rozwija swoją działalność. Jego misja polega na tworzeniu przestrzeni, w której każdy wierny może znaleźć wsparcie i poczucie wspólnoty, co jest kluczowe dla duchowego i społecznego rozwoju polskiej społeczności w Niemczech.
"Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy"
(Hb 11,1)
Sakramenty w Narodowym Kościele Katolickim – Teologiczne Wprowadzenie
Narodowy Kościół Katolicki, będący częścią wielowiekowej tradycji chrześcijańskiej, praktykuje sakramenty jako fundamentalne środki łaski Bożej. Sakramenty, będące widzialnymi znakami niewidzialnej łaski, mają głębokie korzenie teologiczne i biblijne, stanowiąc istotny element duchowego życia wiernych.
Chrzest
Chrzest jest pierwszym sakramentem inicjacji chrześcijańskiej, który otwiera drzwi do pozostałych sakramentów. W Ewangelii według św. Mateusza czytamy: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.” (Mt 28, 19). Chrzest nie tylko oczyszcza z grzechu pierworodnego, ale również wprowadza ochrzczonego w wspólnotę Kościoła, dając mu nowe życie w Chrystusie.
Eucharystia
Eucharystia, będąca sakramentem obecności Chrystusa, stanowi centrum życia liturgicznego Kościoła. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus ustanowił Eucharystię, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje (…) Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów” (Mt 26, 26-28). Eucharystia jest nie tylko upamiętnieniem męki i zmartwychwstania Chrystusa, ale również rzeczywistą obecnością Jego Ciała i Krwi, które karmią wiernych duchowo.
Bierzmowanie
Bierzmowanie jest sakramentem, który umacnia ochrzczonych w wierze przez dar Ducha Świętego. Apostołowie, zgodnie z Dziejami Apostolskimi, „wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8, 17). Bierzmowanie przynosi pełnię łask Ducha Świętego, wzmacniając wiernych do życia w Chrystusie i świadectwa o Nim.
Pokuta i Pojednanie
Sakrament Pokuty, znany również jako spowiedź, jest drogą do duchowego uzdrowienia i pojednania z Bogiem. Jezus dał apostołom władzę odpuszczania grzechów, mówiąc: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20, 22-23). W sakramencie tym wierni wyznają swoje grzechy, otrzymują przebaczenie i łaskę do duchowej odnowy.
Namaszczenie Chorych
Namaszczenie Chorych, sakrament uzdrowienia i umocnienia, jest udzielane osobom chorym i cierpiącym. Jak naucza List Jakuba: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana” (Jk 5, 14). Sakrament ten przynosi łaskę duchowego i fizycznego uzdrowienia oraz umocnienie w cierpieniu.
Małżeństwo
Sakrament Małżeństwa ustanawia nierozerwalną więź miłości między mężem a żoną, odzwierciedlającą miłość Chrystusa do Kościoła. Jezus nauczał: „Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela” (Mt 19, 6). Małżeństwo jest powołaniem do życia we wspólnocie miłości i wierze, przynoszącym błogosławieństwo rodzinie i Kościołowi.
Kapłaństwo
Kapłaństwo jest sakramentem, który udziela władzy sprawowania Eucharystii i innych sakramentów. Apostoł Paweł pisał: „Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany (…) przez włożenie rąk kolegium prezbiterów” (1 Tm 4, 14). Kapłaństwo jest służbą w imieniu Chrystusa, mającą na celu budowanie Kościoła i prowadzenie wiernych ku zbawieniu.
Podsumowanie
Sakramenty Narodowego Kościoła Katolickiego są głęboko zakorzenione w Biblii i tradycji Kościoła. Stanowią one nieodzowne środki łaski, które prowadzą wiernych ku pełni życia w Chrystusie. Poprzez sakramenty, Kościół wypełnia swoją misję uświęcania, nauczania i prowadzenia wiernych ku wiecznemu zbawieniu.
Tradycja, Wiara, Wspólnota
Narodowy Kościół katolicki
KURIA ORDYNARIATU
MISYJNEGO ŚWIĘTEGO APOSTOŁA MACIEJA W NIEMCZECH
Kancelaria Ordynariatu
E-mail: kancelaria[at]swmaciej.moj-kosciol.pl
E-mail: trybunal1instancji[at]
Napisz do nas